Waldemar Pasiński: Wspomnienie lata

Wszyscy pragniemy, by letnie dni były pełne słońca. Zazdrościmy go krajom śródziemnomorskim. Marzymy bowiem o zdrowej opaleniźnie i pluskaniu się w przyjemnej wodzie. Dlatego, gdy tylko nas stać na taki wydatek, urlopy planujemy w zagranicznych kurortach.

Dawno temu, kiedy moi rodzice jeszcze żyli, a brat zapowiadał się na starego kawalera, spędziliśmy wakacje w Hiszpanii. Była egzotyka miejsca i piękne zabytki, i łagodność fal morza, i dużo, dużo słońca. Właśnie słońca: my ludzie północy – niedogrzani, niedoświetleni – pławiliśmy się w nim, gdy tubylcy skrzętnie go unikali. Kiedy my spacerowaliśmy w szortach, oni chronili nogi długimi spodniami. Kiedy my raźno wędrowaliśmy słoneczną ulicą, oni przemykali pod murem dającym cień. Nie rozumiałem ich awersji do pięknej aury. Aż do tego lata.

Tegoroczna, wakacyjna pogoda była swoistym wysłuchaniem marzeń o promiennym cieple: Polacy, chcieliście słoneczka, to je macie.

Już po tygodniu entuzjazm dla niezmąconej chmurką pogody całkowicie z nas wyparował. Słońce męczyło, a nocny upał nie dawał spać. Zamiast radości na twarzach malowało się cierpienie. Wszyscy pochowani w domach mieliśmy wrażenie ciągłego przebywania w piekarniku, a ci, co ulicami się snuli, że zostali wrzuceni na grill. I tak przez trzy miesiące.

Na osłodę, znój upałów zbiegł się dla mnie z finiszem powieści o lokalnym zabarwieniu „Twarze w ulewnym mroku”, którą pichciłem przez pięć lat i którą jak zawsze pewnie nie zainteresują się wydawcy. Ale zacząłem też rzecz nową – „Słowo o zamorskim wojowaniu księcia Racibora”, czyli prawdziwie homerycki epos, który sam chętnie sam bym przeczytał, gdyby został napisany. To nowa przygoda z historią i mitami całkiem dobrze się zapowiada…

Niestety, tego lata o jeździe rowerowej na dalsze wycieczki nie było mowy: po przejechaniu zaledwie trzydziestu kilometrów słońce tak paliło, że mimo najmocniejszych kremów ochronnych wtartych w skórę miało się wrażenie, że ciało uległo poparzeniu.

Pozostały zatem rozrywki, które w roku wyborczym hojnie zaoferował bydgoszczanom ubiegający się o reelekcję prezydent miasta.

Oto kilka migawek.